Για το λογοτεχνικό τους ταλέντο και την πένα τους απέσπασαν σημαντικές διακρίσεις δύο μαθήτριες της Λέσβου, οι οποίες συμμετείχαν με τα εντυπωσιακά τους διηγήματα στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Διηγήματος.

Συγκεκριμένα, η μαθήτρια της Γ΄ τάξης του 3ου Γενικού Λυκείου Μυτιλήνης Ειρήνη Τρίκου έλαβε το Β΄ Βραβείο για το διήγημά της με τίτλο «Η τελευταία μέρα» και η μαθήτρια της Δ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Μιστεγνών Όλγα - Διαμάντη Μανδαμαδιώτου κατέλαβε την 3η θέση σε πανελλαδικό επίπεδο, επίσης ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες συμμετοχές παιδιών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, για το διήγημά της με τίτλο «Καπετάνισσα».

Οι δύο μαθήτριες παρέλαβαν το βραβείο τους από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, στις 21 Μαρτίου, σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», στην Αθήνα.

«Για το Σχολείο μας η διάκριση αυτή αποτελεί καμάρι, αλλά και ένα κίνητρο και για τα υπόλοιπα παιδιά να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους δράσεις.

Είναι σημαντικό σήμερα τα παιδιά και οι νέοι να στρέφονται σε εποικοδομητικές δραστηριότητες και να εκφράζουν τα ταλέντα τους με σκοπό την αξιοποίησή τους. Ακόμη περισσότερο για τα παιδιά της περιφέρειας, τέτοιου είδους διαγωνισμοί είναι σημαντικοί, γιατί αποτελούν το μοναδικό μέσο έκφρασης των δυνατοτήτων και ικανοτήτων τους στην ελληνική κοινωνία», τόνισε στο «Ε» η διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Μιστεγνών, Ελένη Βαϊβάη.

«Πρόκειται για μια ιδιαίτερα τιμητική διάκριση, πρώτον για την Ειρήνη της οποίας το συγγραφικό ταλέντο αναγνωρίστηκε και δεύτερον για το Σχολείο, που για πρώτη φορά κατακτά μια τέτοια διάκριση στο χώρο της Λογοτεχνίας και συγκεκριμένα του Διηγήματος», επεσήμανε σε σχετική ανακοίνωση ο διευθυντής του 3ου Γενικού Λυκείου Μυτιλήνης, Μιχάλης Καπιωτάς.

Η «Καπετάνισσα»
Στο διήγημα της Όλγας - Διαμάντης Μανδαμαδιώτου, η «Καπετάνισσα» είναι η μικρή Μυρτώ, που ο παππούς της που αγαπούσε το ψάρεμα, την είχε συμβουλεύσει να γίνει καπετάνισσα της ζωής της. Μια μέρα «η Μυρτώ πίσω από το λιμάνι αντίκρισε μια εικόνα που έμεινε για πάντα χαραγμένη στην ψυχή της και της έμαθε τι θα πει άνθρωπος.

Λαθρομετανάστες! Τους είχαν ξεβράσει τα κύματα. Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, φοβισμένοι, με ρούχα κουρελιασμένα και σχεδόν λιπόθυμοι από το κρύο». Όταν ρωτήσαμε τη μαθήτρια πώς σκέφτηκε να γράψει το συγκινητικό διήγημα, απάντησε στο «Ε»: «Σκεφτόμουν τη θάλασσα που χαίρομαι και αγαπώ τα καλοκαίρια να επισκέπτομαι συνέχεια και το πώς αυτή αλλάζει όταν βγαίνουν μέσα από εκείνη άνθρωποι που θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους. Πρέπει να αγαπάμε το συνάνθρωπό μας και να τον βοηθάμε».

«Η τελευταία μέρα»
Με πλούσιο λεξιλόγιο και γλαφυρή γραφή, η Ειρήνη Τρίκου στο διήγημά της «Η τελευταία μέρα» περιγράφει την ιστορία της οικογένειας της Εύας, η οποία μεγαλώνει στη Λέσβο.

Η συγγραφέας εισάγει κατ' ευθείαν τον αναγνώστη στην ιστορία που εκτυλίσσεται στα Μοσχονήσια, αλλά κυρίως περιγράφει σχολαστικά τους ήρωες και τις ηρωίδες, από την προσωπικότητα έως την εικόνα τους.