Poema 15

{saudioplayer autostart}Neruda_Me_gustas_cuando_callas.mp3{/saudioplayer}

Me gustas cuando callas porque est?s como ausente,
y me oyes desde lejos, y mi voz no te toca.
Parece que los ojos se te hubieran volado
y parece que un beso te cerrara la boca.
Como todas las cosas est?n llenas de mi alma
emerges de las cosas, llena del alma m?a.
Mariposa de sue?o, te pareces a mi alma,
y te pareces a la palabra melancol?a;
Me gustas cuando callas y est?s como distante.
Y est?s como quej?ndote, mariposa en arrullo.
Y me oyes desde lejos, y mi voz no te alcanza:
d?jame que me calle con el silencio tuyo.
D?jame que te hable tambi?n con tu silencio
claro como una l?mpara, simple como un anillo.
Eres como la noche, callada y constelada.
Tu silencio es de estrella, tan lejano y sencillo.
Me gustas cuando callas porque est?s como ausente.
Distante y dolorosa como si hubieras muerto.
Una palabra entonces, una sonrisa bastan.
Y estoy alegre, alegre de que no sea cierto.

Ποίημα 15

Μου αρέσεις όταν σωπαίνεις, επειδή μοιάζεις απούσα,

και μ? ακούς από μακριά και η φωνή μου δεν σ? αγγίζει.

Φαίνεται ότι τα μάτια σου είχαν πετάξει

και  φαίνεται ότι ένα φιλί θα σου σφραγίσει το στόμα.

Όπως όλα τα πράγματα είναι γεμάτα από την ψυχή μου

αναδύεσαι από τα πράγματα, γεμάτη από την ψυχή μου.

Πεταλούδα του ονείρου, μοιάζεις με την ψυχή μου,

και μοιάζεις με την λέξη μελαγχολία^.

Μου αρέσεις όταν σωπαίνεις και είσαι απόμακρη.

Και μοιάζεις να γκρινιάζεις, πεταλούδα στο νανούρισμα.

Και με ακούς από μακριά, και η φωνή μου δεν σε φτάνει:

άφησέ με να σωπάσω με τη δική σου σιωπή.

Άφησέ με να σου μιλήσω με τη δική σου σιωπή

φωτεινή όπως μια λάμπα, απλή σαν δαχτυλίδι αρραβώνων.

Είσαι σαν την νύχτα, σιωπηλή και γεμάτη αστέρια.

Η σιωπή σου είναι φτιαγμένη από αστέρια, τόσο απόμακρη και φυσική.

Μου αρέσεις όταν σωπαίνεις επειδή μοιάζεις απούσα.

Μακρινή και πονεμένη σαν να ήσουν νεκρή.

Μια λέξη τότε, ένα χαμόγελο αρκούν

και είμαι ευτυχής, ευτυχής που δεν είναι αλήθεια.